Błyskawiczna powódź w Dolinie Śmierci
W jednym z najbardziej suchych miejsc na Ziemi tysiącletni deszcz dostarczył 75% średniej rocznej opadów w ciągu zaledwie trzech godzin.
Na początku sierpnia 2022 gwałtowne powodzie zalały Furnace Creek w Dolinie Śmierci, najsuchszym miejscu w Ameryce Północnej. W ciągu zaledwie trzech godzin, 5 sierpnia, tysiącletnie opady spadły o 75 procent lokalnej średniej rocznej opadów, która wynosi niecałe 2 cale (5 centymetrów). Woda powodziowa zmyła szczątki na drogach, zmiotła i zakopała samochody, wyłączyła instalację wodną, uszkodziła budynki i unieruchomiła około tysiąca gości i pracowników w Parku Narodowym Doliny Śmierci.
Potop spadł o 1,46 cala (3,7 centymetra), co zbliżyło się do pobicia jednodniowego rekordu największej ilości opadów, jakie kiedykolwiek otrzymano w parku, która wynosiła 1,47 cala w kwietniu 1988 roku. w sierpniu, co stanowi średnio nieco ponad jedną dziesiątą cala przez cały miesiąc.
Do 6 sierpnia woda powodziowa w większości opadła, a pozostawieni goście mogli opuścić park w eskorcie personelu National Park Service. Ale nadal pozostały rozległe pokłady błota i żwiru, pozostawiając niektóre drogi nieprzejezdne; zgodnie z oświadczeniem Park Service spodziewano się, że pozostaną one zamknięte do połowy sierpnia.
Część wody powodziowej jest widoczna na drugim z tych obrazów w sztucznych kolorach, uzyskanych przez spektroradiometr o średniej rozdzielczości (MODIS) na satelitach Terra i Aqua NASA 11 lipca i 7 sierpnia 2022 roku. z kombinacji światła podczerwonego i widzialnego (pasma MODIS 7-2-1), aby ułatwić rozróżnienie wody. Woda powodziowa wydaje się ciemnoniebieska; nasycona gleba jest jasnoniebieska; roślinność jasnozielona; a goła ziemia jest brązowa.
Na 282 stóp (86 metrów) poniżej poziomu morza można oczekiwać, że Dolina Śmierci będzie wypełniona wodą. Ale pustynia podlega efektowi cienia deszczowego, ponieważ wilgotne masy powietrza podróżujące na wschód od Oceanu Spokojnego muszą przekroczyć cztery pasma górskie, zanim dotrą do pustynnej doliny. Gdy masy powietrza są wypychane w górę i nad górami, wilgoć, którą niosą, kondensuje i opada w postaci deszczu na zachodnich zboczach, pozostawiając suchy obszar lub cień deszczu po wschodniej stronie. Zanim większość mas powietrza dociera do Doliny Śmierci, jest już sucha jak kość.
W rzadkich przypadkach najniższe miejsce w dolinie wypełnia szerokie, płytkie jezioro, zwane jeziorem Badwater. Ekstremalne upały i susza zwykle szybko wyparowują efemeryczne jezioro, zamieniając dno doliny w pokrytą solą plażę.
Temperatury latem w Parku Narodowym Doliny Śmierci mogą wzrosnąć do 120°F (49°C). Najwyższa temperatura powietrza w historii świata, 134°F (57°C), została zarejestrowana w Furnace Creek 10 lipca 1913 roku. 16 sierpnia 2020 r.
Zdjęcie z Obserwatorium Ziemi NASA wykonane przez Lauren Dauphin, wykorzystujące dane MODIS z NASA EOSDIS LANCE i GIBS/Worldview. Opowieść Sary E. Pratt.
Zobacz również nasze szczegółowe prognozy:
