Koc śnieżny dla Andów
Kolejne systemy pogodowe w lipcu 2022 r. złagodziły niedobory opadów w środkowym Chile i zwiększyły zaspy śniegu na szczycie pasma górskiego.
Gdy ekstremalne letnie upały pogłębiały susze i podsycały pożary lasów na półkuli północnej, na południe od równika szalały zimowe burze. W lipcu 2022 r. cykliczne systemy pogodowe złagodziły niedobory opadów w środkowym Chile i zwiększyły śnieg na szczycie Andów — krytyczną rezerwę wody na nadchodzące lato.
Pokrywa świeżego śniegu wzdłuż pasma górskiego między Chile a Argentyną jest widoczna na powyższym zdjęciu, wykonanym 16 lipca przez spektroradiometr średniej rozdzielczości (MODIS) na satelicie Terra NASA. Ulewny deszcz i śnieg spadły na tym obszarze pomimo warunków La Niña na wybrzeżu Pacyfiku, które zwykle przynoszą suche zimy. Opady przyniosły przynajmniej chwilową ulgę obszarowi cierpiącemu przez dekadę suszy.
Burze były wynikiem blokującego wzorca atmosferycznego antycyklonu w pobliżu Półwyspu Antarktycznego, który skierował kilka cyklonów pozazwrotnikowych w kierunku Chile. Dwa systemy pogodowe — 9–10 lipca i 14–15 lipca — zrzucały deszcz wzdłuż wybrzeża i śnieg w górach. Według doniesień prasowych, burze pozostawiły setki ludzi na przełęczy, gdzie na drogach zgromadził się ponad 1 metr (3 stopy) śniegu.
„Do 10 dni temu północno-środkowe Chile przeżywało jedną z najbardziej suchych zim” – powiedział René Garreaud, naukowiec z Uniwersytetu Chile. Zmiana z suchej na mokrą była szybka i wyraźnie uderzająca. Zestaw radiometryczny do obrazowania w podczerwieni (VIRS) na satelicie NOAA-20 uzyskał widok tego samego obszaru 7 lipca (po lewej), tuż przed burzami. Zwróć uwagę na stosunkowo rzadką pokrywę śnieżną w porównaniu z obrazem z 16 lipca (po prawej) wykonanym po burzach.
7 lipca nadmorskie miasto La Serena odnotowało od początku roku deficyt opadów około 80 procent (w porównaniu ze średnią z lat 1990-2020). Burze dostarczyły 8 centymetrów (3 cale) deszczu, doprowadzając miasto do 64 procent nadwyżki. Dalej w głąb lądu deficyt opadów w Santiago poprawił się z 70 do 27 procent. „Te szybkie zmiany nie są niczym niezwykłym w suchych regionach, gdzie większość rocznej akumulacji jest odpowiedzialna za kilka systemów czołowych” – powiedział Garreaud.
Ponieważ deficyty wody w niektórych miejscach zmniejszyły się, Garreaud powiedział, że ma nadzieję, że zmniejszy to prawdopodobieństwo niedoboru wody w przyszłym lecie. Zależy to częściowo od stanu górskiego śniegu, który jest szczególnie ważnym źródłem wody do picia, wytwarzania energii i rolnictwa. „To jest nasze konto oszczędnościowe na przyszłe lato” – powiedział.
Zdjęcie NASA Earth Observatory wykonane przez NAME, wykorzystujące dane MODIS z NASA EOSDIS LANCE i GIBS/Worldview oraz dane VIIRS z NASA EOSDIS LANCE, GIBS/Worldview oraz Suomi National Polar-orbiting Partnership. Historia Kathryn Hansen.
Zobacz również nasze szczegółowe prognozy:
