W regionie Grand Sud na południu Madagaskaru „chudy sezon” nadchodzi zazwyczaj we wrześniu lub październiku. Jest to pora roku, w której deszcze są minimalne, pola i łąki wysychają, a stada bydła zebu przeżywają na wszelkich skrawkach, jakie uda im się znaleźć w wyschniętych lasach kolczastych i na łąkach sawanny. Czasami nazywana kere, czyli głodem, jest to pora roku, w której nasilają się kradzieże bydła i konflikty, a niedobory żywności stają się coraz większe.
Kere przychodzi do najbiedniejszych części południowego Madagaskaru każdego roku, ale grupy pomocy żywnościowej ostrzegają, że kere w 2022 roku będzie szczególnie niebezpieczny. Grupy humanitarne ostrzegły, że brak bezpieczeństwa żywnościowego zbliża się do fazy „nadzwyczajnej” w skali Zintegrowanej Klasyfikacji Faz Bezpieczeństwa Żywnościowego, drugiej najpoważniejszej kategorii. Do najbardziej dotkniętych obszarów należą dystrykty Betioky i Ampanihy w regionie Atsimo-Andrefana.
Mapa na górze strony ilustruje zakres wyzwania w południowym Madagaskarze. Przedstawia ona anomalie w Normalizowanym Różnicowym Indeksie Wegetacji (NDVI), miara tego, jak rośliny absorbują światło widzialne i odbijają światło podczerwone. Zestresowana suszą roślinność odbija więcej światła widzialnego i mniej podczerwieni niż zdrowa, zielona roślinność, co może być wykryte przez satelity. Ta mapa anomalii NDVI, oparta na danych z programu Landsat, porównuje zdrowie roślinności między wrześniem 2021 a wrześniem 2022 w porównaniu ze średnią dla tego samego okresu z lat 2000-2015. Brązowe obszary pokazują, gdzie zdrowie roślin lub „zieloność” była poniżej normy. Zielone wskazują na roślinność, która jest bardziej rozpowszechniona i obfita niż normalnie.
Program NASA Harvest, wraz z międzynarodowymi partnerami z inicjatywy GEO Global Agricultural Monitoring (GEOGLAM), opracował kilka narzędzi, w tym Agmet Earth Observation Indicators, do monitorowania czynników środowiskowych istotnych dla bezpieczeństwa żywnościowego. Powyższy wykres przedstawia dane z tego narzędzia. Na podstawie obserwacji NDVI, stan upraw kukurydzy w Atsimo-Andrefana w 2022 r. był najgorszy w ciągu ostatnich pięciu lat. Zdrowie upraw w poprzednich dwóch latach było prawie tak samo złe. Kukurydza jest zwykle zbierana w połowie kwietnia.
Trzy kolejne lata suszy bardzo obciążyły rolników produkujących na własne potrzeby. Roje mrówek i szarańczy niszczyły uprawy. Plony spadły, gdy w niektórych częściach Grand Sud opady deszczu spadły do połowy normy. Szczególnie ucierpiały uprawy kukurydzy na południu Madagaskaru, gdzie zbiory w 2022 r. były niższe o 70 procent. Na niektórych obszarach problemy pogłębiła również zbyt duża ilość deszczu. W latach 2021 i 2022 kilka cyklonów tropikalnych przyniosło wiatry i deszcze, które zniszczyły wiele upraw i obciążyły rolników.
Sadzenie na przyszłoroczne uprawy kukurydzy i roślin strączkowych zwykle rozpoczyna się w październiku na południu Madagaskaru, ale termin zależy od początku deszczów. „Obecnie występuje La Niña, która zwykle przynosi ponadprzeciętne deszcze do dużej części południowej Afryki, a prognozy wskazują, że deszcze rozpoczną się na czas” – wyjaśniła badaczka NASA Harvest, Christina Jade Justice. „Jednak nadal istnieją znaczne deficyty wilgoci w glebie z kolejnych sezonów poniżej średniej, które nadal będą musiały zostać pokonane. Wysokie ceny nawozów, nasion i gazu mogą również powodować problemy dla rolników.”
Obraz NASA Earth Observatory autorstwa Lauren Dauphin z wykorzystaniem danych dzięki uprzejmości Ritvik Sahajpal/University of Maryland/NASA Harvest oraz danych Landsat z U.S. Geological Survey. Historia autorstwa Adama Voilanda.
Zobacz również nasze szczegółowe prognozy:
