Kolejny zakurzony dzień w depresji Bodélé

Około 7000 lat temu Depresja Bodélé była najbardziej wysuniętą na północ częścią jeziora Megachad, ogromnego zbiornika wodnego w północno-środkowej Afryce, który obejmował obszar większy niż wszystkie Wielkie Jeziora razem wzięte.

Dziś piaszczysta depresja i dawne dno jeziora są jednymi z najbardziej obfitych źródeł pyłu atmosferycznego na świecie. Według jednego z szacunków generuje około połowy pyłu mineralnego, który opuszcza Saharę.

15 lutego 2023 r. Spektroradiometr obrazowania o średniej rozdzielczości (MODIS) na satelicie NASA Aqua uzyskał ten obraz pyłu płynącego na zachód od depresji.

Pasma górskie na północny wschód od depresji tworzą naturalny tunel aerodynamiczny, który skupia i wzmacnia wiatry ścigające się po szybko poruszających się wydmach. Wydmy składają się głównie z kawałków ziemi okrzemkowej, jasnej skały osadowej utworzonej ze szkieletowych szczątków okrzemek. Te pospolite algi jednokomórkowe żyją w wodzie i są otoczone charakterystycznymi ścianami komórkowymi bogatymi w krzemionkę.

Transport pyłu z Depresji Bodélé odbywa się w cyklu półrocznym, ze szczytami burz piaskowych jesienią i wiosną. Istnieje również cykl dobowy, z najsilniejszymi wiatrami zwykle wiejącymi więcej kurzu rano i słabszymi wiatrami wiejącymi mniej kurzu w nocy.

Obraz NASA Earth Observatory autorstwa Lauren Dauphin, wykorzystujący dane MODIS z NASA EOSDIS LANCE i GIBS/Worldview. Historia autorstwa Adama Voilanda.