
Krajobraz wapienny na Malcie
Dzisiejsza historia jest odpowiedzią na zagadkę z grudnia 2022 r.
Malta, archipelag położony między włoską wyspą Sycylią a wybrzeżem Afryki Północnej, wyrósł z materiałów, które kiedyś znajdowały się na dnie morza. Miliony lat później materiały te stanowiłyby podstawę środowiska zbudowanego w regionie.
Operational Land Imager-2 (OLI-2) na satelicie Landsat 9 wykonał te zdjęcia archipelagu w naturalnych kolorach 27 października 2022 r. Na powyższym obrazie najbardziej widoczne są trzy największe wyspy kraju wyspiarskiego: Malta, Gozo i Comino.
Zwróć uwagę na żółto-szary odcień na większości wysp, zwłaszcza na obszarach zabudowanych i na plażach. To kolor wapienia — głównego składnika geologicznego wyspy i szeroko stosowanego materiału budowlanego. Najstarsze skały to dolny wapień koralowy, który powstał jako szkielety koralowców i innych stworzeń wodnych zbudowane z dna morskiego około 30 milionów lat temu. Drugą najstarszą skałą jest wapień globigerina, który powstał z muszli węglanu wapnia morskiego planktonu. Wychodnie tych skał obejmują około 70 procent wysp.
W Valletcie, stolicy wyspiarskiego kraju, fortyfikacje zbudowano z wapienia wydobytego z okolicznych rowów. Otoczone murami miasto – zbudowane po oblężeniu Malty w 1565 roku – znajduje się na półwyspie między dwoma portami, dzięki czemu obwód tego światowego dziedzictwa UNESCO pozostał w większości niezmieniony.
Są miejsca, w których wykorzystanie wapienia z wysp do budowy sięga jeszcze dalej. W czwartym i trzecim tysiącleciu p.n.e. na wyspach zbudowano kilka megalitycznych świątyń. i należą do najstarszych znanych konstrukcji wolnostojących na Ziemi. Mieszkańcy wyspy często używali twardszego wapienia koralowego do ścian zewnętrznych i bardziej miękkiego wapienia globigerina do wnętrz i dekoracji.
Chociaż konstrukcje stoją od tysiącleci, pozostają podatne na degradację z otaczającego środowiska. Szczegółowy obraz przedstawia obszar wokół prehistorycznego kompleksu Tarxien. Zwróć uwagę na biały namiot, który został wzniesiony nad kompleksem, aby chronić go przed deszczem i światłem słonecznym. Eksperci nadal monitorują, w jaki sposób te i inne czynniki, takie jak sól, wilgotność i wahania temperatury, wpływają na konstrukcje.
Zdjęcia NASA Earth Observatory autorstwa Joshua Stevensa, wykorzystujące dane Landsat z US Geological Survey. Historia autorstwa Kathryn Hansen.