Niesamowita Aurora
Pod koniec kwietnia 2023 r. potężna burza geomagnetyczna w magnetosferze Ziemi doprowadziła do szczególnie żywego pokazu zorzy polarnej. W szczycie wydarzenia kolorowe światła oświetliły niebo daleko poza regionami polarnymi, gdzie zjawisko atmosferyczne występuje najczęściej. Gdy zorza polarna rozświetliła niebo w miejscach tak odległych na południe, jak Arizona i Arkansas w Stanach Zjednoczonych, media społecznościowe i serwisy informacyjne oświetliły olśniewające zdjęcia promieni, prześcieradeł i kolorowych zasłon tańczących na nocnym niebie.
Dalekosiężny pokaz świetlny był imponujący również z góry — nawet na czarno-białych zdjęciach satelitarnych. Visible Infrared Imaging Radiometer Suite (VIIRS) na satelicie NOAA-NASA Suomi NPP uchwycił ten obraz światła zorzy polarnej nad zachodnią Kanadą i zanurzenia się w części Stanów Zjednoczonych o 2:15 czasu lokalnego (06:15 czasu uniwersalnego) 24 kwietnia 2023 r. VIIRS ma pasmo dzień-noc, które wykrywa światło nocne w zakresie długości fal od zielonego do bliskiej podczerwieni i wykorzystuje techniki filtrowania do obserwacji sygnałów, takich jak światła miast, odbite światło księżyca i zorze polarne.
Tej samej nocy ten sam czujnik zaobserwował jasne pasma światła rozciągające się na północ Rosji i oświetlające Antarktydę i Ocean Południowy. Imponujące pokazy zorzy polarnej pojawiły się w niektórych częściach Australii i Nowej Zelandii.
„Niesamowite pokazy zorzy polarnej tańczącej na niebie są wynikiem złożonych interakcji między wiatrem słonecznym a magnetosferą” — wyjaśniła fizyk kosmiczny NASA, Elizabeth MacDonald, w artykule dla The Conversation. „[One] są powodowane przez naładowane cząstki z ziemskiej magnetosfery i wiatru słonecznego zderzające się z innymi cząstkami w górnych warstwach atmosfery Ziemi. Te zderzenia pobudzają cząstki atmosferyczne, które następnie uwalniają światło, gdy „relaksują się” z powrotem do stanu niewzbudzonego”.
Powstawanie zorzy polarnej zwykle rozpoczyna się, gdy Słońce wysyła falę swoich naładowanych cząstek – poprzez rozbłyski słoneczne, koronalne wyrzuty masy lub aktywny wiatr słoneczny – w kierunku Ziemi. W tym przypadku zorza polarna była spowodowana koronalnym wyrzutem masy – dużym wyrzuceniem plazmy i linii pola magnetycznego ze Słońca – 21 kwietnia 2023 r., zgodnie z Centrum Prognoz Pogody Kosmicznej NOAA. Koronalny wyrzut masy wywołał „poważną” burzę geomagnetyczną, sklasyfikowaną jako burza G4, w ziemskiej magnetosferze 23 kwietnia. Burze o takiej sile występują zwykle około 100 razy w ciągu jedenastoletniego cyklu słonecznego.
Obraz NASA Earth Observatory autorstwa Lauren Dauphin, wykorzystujący dane pasma VIIRS dzień-noc z Suomi National Polar-orbiting Partnership. Historia autorstwa Adama Voilanda.
Zobacz również nasze szczegółowe prognozy:
