Od ponad miesiąca tropikalny cyklon Freddy krąży po Oceanie Indyjskim, sprowadzając potężne wiatry i ulewy na wszystko, co znajdzie się na jego długiej i krętej drodze.
Burza najpierw rozwinęła się u wybrzeży Australii Północnej 6 lutego 2023 r., a następnie przemierzyła cały Ocean Indyjski, zanim 21 lutego 2023 r. uderzyła we wschodnie wybrzeże Madagaskaru. Następnie przecięła Kanał Mozambicki i dotarła na ląd w prowincji Inhambane w Mozambiku w pobliżu Vilankulo, gdzie utknęło w martwym punkcie i spadło ogromne ilości deszczu, po czym podwoiło się i prawie ponownie uderzyło w zachodnie wybrzeże Madagaskaru. Od 8 marca 2023 r. słabnąca burza podążała północno-zachodnim torem w kierunku prawdopodobnego drugiego wyjścia na ląd w Mozambiku — tym razem w prowincji Zambezia.
Visible Infrared Imaging Radiometer Suite (VIIRS) na satelicie NOAA-20 uzyskał ten obraz burzy o godzinie 13:10. czasu lokalnego (11:10 czasu uniwersalnego) 8 marca 2023 r. Napływ suchego powietrza i położenie burzy nad stosunkowo chłodnymi wodami oznaczały, że Freddy słabł, a oko zepsuło się w momencie wykonywania zdjęcia. Jednak prognostycy z Joint Typhoon Warning Center ostrzegli, że Freddy prawdopodobnie nadal uderzy w Mozambik z utrzymującymi się wiatrami o prędkości 139 kilometrów (86 mil) na godzinę, co czyni go odpowiednikiem huraganu kategorii 1.
W trakcie 32-dniowej podróży Freddy’ego Światowa Organizacja Meteorologiczna twierdzi, że burza prawdopodobnie stała się najdłużej trwającym cyklonem tropikalnym w historii. Poprzedni rekordzista, huragan John, utrzymywał się przez 31 dni na środkowym Pacyfiku w 1994 roku.
Meteorolodzy śledzący skumulowaną energię cyklonu Freddy’ego (ACE) – metrykę, która obejmuje zarówno intensywność, jak i czas trwania – twierdzą, że burza miała ACE 72 na dzień 7 marca 2023 r. To dało jej drugie miejsce pod względem największej skumulowanej energii cyklonu generowanej przez pojedynczy cyklon. burza od 1980 roku, według naukowca atmosferycznego z Colorado State University, Philipa Klotzbacha. Ioke, huragan z 2006 roku na środkowym Pacyfiku, posiada rekord z ACE 85.
Obraz NASA Earth Observatory autorstwa Lauren Dauphin, wykorzystujący dane VIIRS z NASA EOSDIS LANCE, GIBS/Worldview i Joint Polar Satellite System (JPSS). Historia autorstwa Adama Voilanda.