Osobliwy obłok nad Morzem Kaspijskim
Dziwna chmura o kreskówkowym kształcie ma proste wyjaśnienie meteorologiczne.
Przez większość dni chmury unoszą się nad przynajmniej częścią Morza Kaspijskiego, największego śródlądowego akwenu planety. Ale chmura, która przepłynęła przez Morze Kaspijskie 28 maja 2022 roku, wyglądała bardziej osobliwie niż większość.
Spektroradiometr o średniej rozdzielczości (MODIS) na satelicie Terra NASA uzyskał ten widok rankiem 28 maja. Samotna chmura miała dobrze zdefiniowane krawędzie przypominające coś z kreskówki, co wyróżniało ją z bardziej typowej rozproszonej i rozproszonej pokrywy chmur.
Według Bastiaana van Diedenhovena, naukowca zajmującego się atmosferą z Holenderskiego Instytutu Badań Kosmicznych SRON, chmura jest małym stratocumulusem. Rodzaj chmury jest spuchnięty jak chmura cumulus; cumulus to łacińskie słowo oznaczające „kupę” lub „pale”. Ale w przeciwieństwie do cumulusów, „góry” w stratocumulus są zbite razem, tworząc rozległą poziomą warstwę chmur. (Stratus pochodzi od łacińskiego czasownika, który oznacza „rozprzestrzeniać się” lub „pokrywać warstwą”). Przedstawiony tutaj stratocumulus utworzył warstwę o średnicy około 100 kilometrów (60 mil).
Chmury Stratocumulus tworzą się na niskich wysokościach, zwykle między 600 a 2000 metrów (2000 do 7000 stóp). Ta chmura prawdopodobnie unosiła się na wysokości około 1500 metrów (5000 stóp).
Późnym rankiem (pokazane powyżej) chmura znajdowała się nad środkowym Morzem Kaspijskim. Po południu dryfował na północny zachód i obejmował wybrzeże Machaczkały w Rosji, wzdłuż nisko położonej równiny u podnóża gór Kaukazu. Według van Diedenhovena chmura mogła powstać, gdy ciepłe, suche powietrze – prawdopodobnie z Bałkanów – napotkało chłodniejsze, wilgotne powietrze nad Morzem Kaspijskim. Następnie dryfował przez morze i rozpraszał się, gdy dotarł do lądu.
Scenariusz wyjaśnia również dobrze zdefiniowane krawędzie chmury. „Ostre krawędzie często powstają, gdy suche, ciepłe powietrze pochodzące z lądu zderza się z chłodniejszym, wilgotnym powietrzem nad oceanem, a chmura tworzy się na tej granicy” – powiedział van Diedenhoven. „Często widuje się to u zachodniego wybrzeża Afryki, ale w znacznie większej skali”.
Zdjęcie NASA Earth Observatory wykonane przez Joshuę Stevensa, wykorzystujące dane MODIS z NASA EOSDIS LANCE i GIBS/Worldview. Opowieść Kathryn Hansen.
Zobacz również nasze szczegółowe prognozy:
