You are currently viewing Paramaribo, Suriname

Paramaribo, Suriname

Paramaribo, Suriname
Paramaribo, Suriname

Stolica, niegdyś holenderska placówka handlowa, przylega do brzegów rzeki Surinam.

Rzeka Surinam płynie prawie 500 kilometrów (300 mil) podczas swojej podróży z Wyżyny Gujany przez zbiornik Brokopondo do Oceanu Atlantyckiego. Gdy zbliża się do wybrzeża, mija Paramaribo, stolicę Surinamu i największe miasto.

10 września 2020 r. Operational Land Imager (OLI) na Landsat 8 wykonał ten obraz miasta w naturalnym kolorze. Paramaribo koncentruje się na zachodnim brzegu rzeki Surinam, z historycznym centrum miasta i głównym portem położonym wzdłuż ostrego zakrętu w centrum obrazu. Poniższy obraz przedstawia dzielnice na południe od Paramaribo w dzielnicy Wanica wzdłuż kanału Tout Lui Faut. Na końcu kanału wzdłuż brzegu rzeki widoczna jest rafineria ropy naftowej i obiekty portowe.

Organizacja Narodów Zjednoczonych (ONZ) uznała część centrum miasta za miejsce światowego dziedzictwa. „Złożony głównie z drewnianych budynków, prosty i symetryczny styl architektoniczny ilustrujący stopniowe połączenie holenderskich i innych europejskich wpływów architektonicznych, a później północnoamerykańskich, a także elementów kultury kreolskiej, odzwierciedla wielokulturowe społeczeństwo Surinamu” – powiedział ONZ. w opisie strony.

Rdzenni mieszkańcy mieszkali w tym regionie od tysięcy lat, ale współczesny ślad miasta sięga 1613, kiedy Holendrzy założyli punkt handlowy u ujścia rzeki Surinam. Anglia i Francja również miały osady wzdłuż rzeki na początku historii Paramaribo, ale Holendrzy zapewnili pełną kontrolę nad tym obszarem w 1667 podczas drugiej wojny angielsko-holenderskiej. Do połowy XIX wieku holenderscy plantatorzy na tym obszarze polegali na pracy zniewolonych ludzi przy produkcji cukru, kawy, kakao, bawełny i innych upraw.

W czasach nowożytnych Paramaribo rozrosło się do 240 000 mieszkańców, połowy populacji Surinamu. Głównym towarem eksportowym kraju jest boksyt, złoto, olej, drewno liściaste i banany.

Na tych zdjęciach zawieszony osad ma zabłocone części rzeki i estuarium. Duża część gruboziarnistego piasku, który kiedyś spływała rzeką, jest teraz uwięziona w górę rzeki przez tamę Afobaka, więc większość osadów to prawdopodobnie drobnoziarniste cząstki gliny. Naukowcy przeprowadzili badania, które wykazały, że prądy przybrzeżne przenoszą również znaczne ilości osadów z Amazonki, która wpada do Oceanu Atlantyckiego około 800 kilometrów (500 mil) na południowy wschód.Obrazy NASA Earth Observatory wykonane przez Lauren Dauphin, wykorzystujące dane Landsat z US Geological Survey. Podpis Adama Voilanda.

Read More…

Zobacz inne zdjęcia dnia NASA