Parki triasowe
Niegdyś ojczyzna triasowych gadów i społeczeństwa Inków, północna Argentyna zawiera kilka ważnych stanowisk archeologicznych.
W okresie triasu (252 do 200 milionów lat temu) w północnej Argentynie roiło się od gadów podobnych do krokodyli i ssaków. Parki Ischigualasto i Talampaya w regionie są znane z jednego z najbardziej kompletnych znanych zapisów kopalnych z okresu triasu. Skamieniałości były kluczem do zrozumienia pochodzenia i zachowań ssaków i dinozaurów.
28 lutego 2023 r. Spektroradiometr obrazowania o średniej rozdzielczości (MODIS) na satelicie NASA Terra uzyskał to zdjęcie parków Talampaya i Ischigualasto. Oba parki zajmują łącznie 275 000 hektarów na wschód od Andów.
Poplamiony na czerwono, bogaty w skamieniałości Park Narodowy Talampaya słynie z 200-metrowych klifów z czerwonego piaskowca i 1500-letnich petroglifów. Czerwone gleby Talampaya kontrastują z białymi i wielobarwnymi osadami Parku Prowincjonalnego Ischigualasto. Słabo porośnięty roślinnością krajobraz Ischigualasto został nazwany Valle de la Luna (Dolina Księżyca).
Na północny wschód od parków znajduje się miasto La Rioja. Jest stolicą prowincji La Rioja, która została podbita przez Inków pod koniec XV wieku. Pod koniec XVI wieku region ten został zasiedlony przez Hiszpanów poszukujących złota i srebra.
W triasie Park Narodowy Talampaya był aktywną wulkanicznie równiną zalewową pokrytą rzekami. Trias był czasem przejścia od gadów ssakokształtnych do epoki dinozaurów, co nastąpiło dopiero w okresie jurajskim. Wiele szczątków kopalnych znalezionych w formacji Ischigualasto to gady ssakokształtne, takie jak dicynodonty i rhynchosaurs, chociaż niektóre były wczesnymi dinozaurami. Dicynodonty były krępe jak nosorożce z kłami zamiast rogów i żółwim dziobem. Rynchozaury zostały opisane jako „gadzi świnia z głową młota, bez widocznych uszu i dziobem przypominającym papugę”.
W Talampaya, w pobliżu granicy z parkiem Ischigualasto, skamieliny sprzed 250 milionów lat dostarczyły naukowcom dowodów na to, jak żyły i zachowywały się dicynodonty i rhynchosaurs. Skupiska skamieniałego łajna wskazują, że dicynodonty prawdopodobnie korzystały ze wspólnych latryn. Kiedyś uważano, że korzystanie ze wspólnych latryn, które jest zachowaniem społecznym nosorożców i słoni, jest ograniczone do ssaków. Według zespołu badawczego, który dokonał odkrycia, jest to najstarszy znany zapis kopalny tego zachowania.
Obraz NASA Earth Observatory autorstwa Lauren Dauphin, wykorzystujący dane MODIS z NASA EOSDIS LANCE i GIBS/Worldview. Historia autorstwa Emily Cassidy.
Zobacz również nasze szczegółowe prognozy:
