Pióropusze wulkaniczne na Wyspach Kurylskich
Ponad 50 wysp obejmuje Wyspy Kurylskie, archipelag rozciągający się od Półwyspu Kamczatka po Japonię. Łańcuch wysp zawiera dziesiątki aktywnych wulkanów zdolnych do wywoływania wybuchowych erupcji. W październiku 2022 r. erupcje dwóch wulkanów – Chikurachki i Alaid – jednocześnie wysłały pióropusze popiołu nad Ocean Spokojny.
Oba pióropusze są widoczne na powyższym obrazie w naturalnych kolorach, wykonanym 16 października 2022 r. za pomocą spektroradiometru obrazowania średniej rozdzielczości (MODIS) na satelicie Aqua NASA. Mniej więcej w czasie, gdy wykonano to zdjęcie, wiatry przeniosły popiół ponad 500 kilometrów (310 mil) na południowy wschód. Obrazy z japońskiego satelity Himawari-8 pokazują popiół w ruchu.
Słabszy z dwóch pióropuszy pochodził z Alaid, najwyższego i najbardziej wysuniętego na północ wulkanu w łańcuchu wysp. Według Kamczatkan Volcanic Eruption Response Team aktywność w wulkanie trwała od 7 do 14 października, a 16 października nastąpiła aktywność wybuchowa. Wybuchowe zdarzenie uniosło popiół na wysokość 3,7 km (12100 stóp) nad poziom morza.
Bardziej widoczny pióropusz pochodził z Chikurachki – jednego z co najmniej pięciu aktywnych wulkanów na wyspie Paramushir. Aktywność wybuchowa z tego wulkanu rozpoczęła się również 16 października, wysyłając popiół do 4,5 kilometra (14 800 stóp). Kolorystyka lotnicza została podniesiona do pomarańczowego, drugiego najwyższego poziomu w skali, ostrzegając sektor lotniczy o aktywnie wybuchającym wulkanie i jego niewielkich emisjach popiołu. Emisje popiołu spadły 17 października; do 18 października wulkan wypuścił tylko parę i gaz.
Wulkany na Kurylach i podobne łuki wysp w „Pierścieniu Ognia” na Pacyfiku są zasilane magmą generowaną wzdłuż granicy między dwiema płytami tektonicznymi, gdzie jedna płyta jest napędzana pod drugą, w procesie znanym jako subdukcja.
Zdjęcie z Obserwatorium Ziemi NASA wykonane przez Lauren Dauphin, wykorzystujące dane MODIS z NASA EOSDIS LANCE i GIBS/Worldview. Historia Kathryn Hansen.