Kolejne ekstremalne opady spowodowały wypłynięcie rzek z brzegów, zalewając nadmorskie miasta i zmuszając do ewakuacji.
Nieco ponad trzy miesiące po 2022 roku Sydney w Australii już otrzymało roczny deszcz. Niedawny potop przyniósł więcej powodzi na już przesiąknięte deszczem południowe i środkowe wybrzeża Nowej Południowej Walii, co skłoniło do ewakuacji.
7 kwietnia ulewne ulewy przyniosły miesięczne opady — ponad 100 milimetrów (4 cale) — do niektórych części miasta. Burza spowodowała, że mierniki deszczu przekroczyły 1223 milimetry (48 cali) w ciągu roku, pozostawiając je 10 milimetrów (0,4 cala) powyżej średniej rocznej opadów na początku kwietnia.
Nadmierne deszcze zaczęły się pod koniec 2021 roku, kiedy zanotowano największy w historii listopad. W lutym i marcu 2022 r. utrzymywały się kolejne deszcze i powodzie. 9 marca Australia ogłosiła stan wyjątkowy.
Ziemia była nasycona, a rzeki spuchnięte, gdy Operational Land Imager-2 (OLI-2) na Landsat 9 wykonał te zdjęcia 4 kwietnia 2022 r. Ciągłe skutki powodzi można zaobserwować w błotnistych rzekach, zalanych terenach i osadach pióropusze spływające z rzek wzdłuż wybrzeża.
W pobliżu górnej części powyższego zdjęcia, na północ od Newcastle, duży płat brązowej wody powodziowej zalał tereny podmokłe Huntera. Można również zobaczyć pióropusz osadów wypływający z ujścia rzeki Hunter i płynący wzdłuż plaży w Parku Narodowym Worimi. Sydney i jej port można zobaczyć w lewym dolnym rogu obrazu. Na północ od Sydney znajdują się brązowe, naładowane osadami wody rzeki Hawkesbury, co widać bardziej szczegółowo na poniższym obrazku.
Rzeka Hawkesbury ma swój początek na zachodzie, gdzie łączą się rzeki Colo i Nepean. Obszary Doliny Hawkesbury-Nepean były jednymi z najbardziej dotkniętych powodzią w marcu 2022 r., która spowodowała uszkodzenie tysięcy domów i nie nadawała się do zamieszkania.
Kilka systemów klimatycznych wpływa na pogodę w Australii. Oscylacja południowa El Niño (ENSO), połączony wzorzec cyrkulacji atmosferycznej i oceanicznej w tropikalnym Pacyfiku. Obecnie znajduje się w fazie La Niña, która zazwyczaj przynosi więcej deszczu i niższe temperatury we wschodniej Australii. Southern Annular Mode (SAM) opisuje ruch silnych wiatrów zachodnich na półkuli południowej na północ lub południe. Wraz z wiatrami dalej na południe, SAM znalazł się ostatnio w fazie pozytywnej, która latem zwiększa opady we wschodniej Australii. Według badań przeprowadzonych przez zespół z Australian National University, CSIRO i University of New South Wales, interakcja dwóch trybów klimatycznych zwiększa ilość wilgoci w atmosferze dostępnej dla opadów.
Według australijskiego Biura Meteorologicznego ekstremalne opady latem 2021–22 nastąpiły po okresie trzech dekad, kiedy południowo-wschodnia Australia odnotowała ogólny spadek opadów. Zmienił się jednak również rozkład opadów w ciągu roku – nasilają się deszcze letnie, maleją deszcze zimowe, a intensywność krótkotrwałych, intensywnych opadów rośnie.
Zdjęcie NASA Earth Observatory autorstwa Joshuy Stevensa, wykorzystujące dane Landsat z US Geological Survey. Opowieść Sary E. Pratt.
Zobacz również nasze szczegółowe prognozy:
