
Rozgrzana Botswana
Gdy kraj wszedł w późną porę suchą, krajobraz został przygotowany do spalenia.
Duże pożary na dzikich terenach często płoną w Afryce Subsaharyjskiej od sierpnia do października, pod koniec pory suchej. W Botswanie okres cichej aktywności pożarów na początku sierpnia 2022 r. trwał krótko, ponieważ w połowie miesiąca kilka aktywnych pożarów wypełniło niebo dymem.
Niektóre z większych, bardziej zadymionych pożarów w kraju są widoczne na tym zdjęciu, wykonanym 14 sierpnia 2022 r. przez spektroradiometr o średniej rozdzielczości (MODIS) na satelicie Aqua NASA. Pożary płonęły wewnątrz i na zewnątrz rezerwatów zwierzyny łownej Kalahari i Khutse.
Pożary Wildland można zauważyć płonące w regionie każdego roku, począwszy od około kwietnia. Ale zaczynają rosnąć większe i bardziej intensywne od sierpnia, napędzane wysuszoną roślinnością i wachlowane przez silne wiatry. Według Botswana Meteorological Services wskaźnik zagrożenia pożarowego w całym kraju w dniu 14 sierpnia znalazł się na szczycie skali od „bardzo niebezpiecznego” do „wyjątkowo niebezpiecznego”. Oznacza to, że każda instancja pożaru może się szybko rozprzestrzenić i być trudna do opanowania.
W dniu wykonania tego zdjęcia MODIS wykrył bardzo małą aktywność pożarową wokół delty Okawango, gdzie impulsy wód powodziowych pomagają w uprawie roślinności (zielonej), która czasami płonie. Zamiast tego większość przedstawionego tutaj dymu pochodzi z pożarów płonących w rezerwatach zwierzyny, gdzie roślinność to przede wszystkim otwarte zarośla i łąki.
Badania wykazały, że w dystrykcie Ghanzi, który obejmuje Centralny Rezerwat Dzikich Zwierząt Kalahari, obserwuje się zwykle jedne z największych pożarów w Botswanie. W latach 2006-2017 pożar spalił ponad 25 milionów kilometrów kwadratowych (9,7 miliona mil kwadratowych), więcej niż w jakiejkolwiek innej dzielnicy w tym okresie. Szczególnie godny uwagi był rok 2008, kiedy pożary spaliły około 80 procent rezerwatu.
Zdjęcie z Obserwatorium Ziemi NASA wykonane przez Lauren Dauphin, wykorzystujące dane MODIS z NASA EOSDIS LANCE i GIBS/Worldview. Historia Kathryn Hansen.