Wapienne góry, które wznoszą się stromo nad wodami północnego Wietnamu, charakteryzują się charakterystycznymi formacjami geologicznymi, zielonymi lasami i ekstremalną bioróżnorodnością.
Hạ Long Bay obejmuje około 1500 kilometrów kwadratowych (600 mil kwadratowych) wzdłuż północno-wschodniego wybrzeża Wietnamu i obejmuje ponad 1600 wysp. Górzyste wyspy wapienne – z których najwyższa wznoszą się na wysokość 400 metrów (1300 stóp) nad wodę – są jednymi z najbardziej widocznych i znanych przykładów cech krasowych.
Krajobrazy krasowe tworzą się w wilgotnych środowiskach z dobrze rozpuszczalnymi i popękanymi skałami węglanowymi lub ewaporatowymi, takimi jak wapień lub gips. Te krajobrazy mają charakterystyczne cechy, takie jak tonące strumienie, zapadliska, jaskinie, źródła i żłobione wychodnie skalne.
Zatoka Hạ Long i pobliska zatoka Bai Tu Long — na północno-wschodnim wybrzeżu Wietnamu, około 170 kilometrów (100 mil) na wschód od Hanoi — są pokazane na powyższym zdjęciu, które zostało wykonane 1 grudnia 2021 r. przez Operational Land Imager ( OLI) w Landsat 8.
Dwie zatoki zawierają znaczący zakres formacji krasowych, w tym filary, stożkowe szczyty, łuki i jaskinie. Wyspa Cát Bà, widoczna w lewym dolnym rogu zdjęcia, znana jest z wielu jaskiń, a także z parku narodowego.
Przy średniej rocznej temperaturze 24°C (75°F), rocznych średnich opadach 2300 mm (90 cali) i wilgotności względnej około 90 procent, Wietnam ma idealne warunki dla krajobrazów krasowych. W rzeczywistości obejmują one około 60 000 kilometrów kwadratowych (23 000 mil kwadratowych) lub 18 procent kraju, głównie w środkowym i północnym Wietnamie.
Wapień, z którego zbudowane są góry wyspiarskie, osadzał się około 390 milionów do 260 milionów lat temu, kiedy muszle i osady węglanowe osadzały się na dnie morza. Przez ponad sto milionów lat utworzyła się warstwa wapienia o grubości ponad kilometra. Następnie, około 40 milionów lat temu, uskoki i aktywność tektoniczna płyt podniosły wapień, poddając go siłom erozji, które utworzyły strome wyspy, które widzimy dzisiaj.
Erozja krajobrazów krasowych wytwarza również bardzo żyzne gleby, które wspierają bogatą bioróżnorodność. Niektóre gatunki żyjące w krasowych krajobrazach Wietnamu nie występują nigdzie indziej na świecie. Niektóre z tych endemicznych gatunków, takie jak opalizujący wąż znaleziony w 2020 roku, wciąż są odkrywane.
Gęsta wiecznie zielona roślinność pokrywająca wyspy również wskazuje na to, jak nazwano zatoki. Hạ Long tłumaczy się jako „schodzący smok”. Według wietnamskiej legendy smocza matka i jej dzieci udaremniły atak na Morzu Wschodnim, spopielając wrogów ogniem i szmaragdami z ich ust. Matka smoka wylądowała następnie w miejscu znanym dziś jako Hạ Long Bay; jej dzieci osiadły w zatoce Bai Tu Long; a szmaragdy tworzyły zalesione wyspy, które można dziś zobaczyć w zatokach.
Większość wysp w zatoce Hạ Long, która została wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 1994 roku, jest niezamieszkała i nie ma na nią wpływu człowiek. Jednak gdzie indziej ekosystemy krasowe są podatne na degradację w wyniku wydobycia cementu i innych zagrożeń dla człowieka.
Zdjęcie NASA autorstwa Normana Kuringa/NASA’s Ocean Color Web, przy użyciu danych Landsat z U.S. Geological Survey. Opowieść Sary E. Pratt.
Zobacz również nasze szczegółowe prognozy:
