Walka z wołkami zbożowymi w Teksasie

Wołki zbożowe – małe szare chrząszcze z długimi pyskami – po raz pierwszy przekroczyły rzekę Rio Grande i dostały się do Stanów Zjednoczonych w latach 90-tych XIX wieku. Szybko rozprzestrzeniły się na całym południowym wschodzie USA i w części środkowego Atlantyku, południowego zachodu i zachodu, niszcząc uprawy bawełny i powodując miliardowe straty. Na początku lat 70-tych około jedna trzecia wszystkich pestycydów stosowanych w Stanach Zjednoczonych była skierowana przeciwko wołkowi zbożowemu. W ostatnich latach, zespoły zwalczające wołka zbożowego wprowadziły do walki nowe potężne narzędzie – dane satelitarne.

Służba Kontroli Zdrowia Zwierząt i Roślin Departamentu Rolnictwa Stanów Zjednoczonych rozpoczęła krajową kampanię mającą na celu wyeliminowanie szkodnika pod koniec lat 70-tych. Kampania ta polegała na stosowaniu pułapek opartych na feromonach w celu zidentyfikowania miejsc występowania szkodników, opryskiwaniu zaatakowanych upraw insektycydami i zachęcaniu rolników do ostrożnego gospodarowania bawełną. (Wczesne sadzenie, szybkie zbiory i usuwanie starych łodyg lub samosiewów utrudnia rozmnażanie się wołka zbożowego). Dzięki tej kampanii, wołki są obecnie na granicy wyplenienia w Stanach Zjednoczonych. Dziewięćdziesiąt siedem procent amerykańskich pól bawełnianych jest obecnie wolnych od tego szkodnika.