Wyspa na północno-wschodnim wybrzeżu Tajwanu jest otoczona dziesiątkami kominów hydrotermalnych.
Patrząc z kontynentalnego północno-wschodniego Tajwanu, kształt przypominający żółwia wystaje nad powierzchnią Oceanu Spokojnego. Znana jako Guishan Island, Turtle Island i Kueishantao, porośnięta roślinnością skała jest szczytem stratowulkanu. Jej obszar lądowy obejmuje niecałe 3 kilometry kwadratowe (około 1 mili kwadratowej), ale mała wyspa stała się dużą atrakcją dla turystów i naukowców.
Najnowsze relacje o erupcjach wulkanu zostały zarejestrowane podczas dynastii Qing pod koniec XVIII wieku oraz z obserwacji statków w 1853 roku. Chociaż wulkan nie wybuchł od jakiegoś czasu, jego położenie na południowym końcu Ryfty Okinawy oznacza, że nadal mnóstwo akcji dzieje się pod ziemią i poniżej linii wodnej.
29 września 2021 r. Operational Land Imager (OLI) na Landsat 8 pozyskał te obrazy wyspy Guishan. Górny obraz pokazuje jego bliskość do kontynentalnego Tajwanu, około 10 kilometrów (6 mil) od hotelu. Drugi obraz (poniżej) pokazuje szczegółowy widok wyspy i obfity ruch statków.
Zwróć uwagę na wyraźny obszar jasnoniebieskiej wody w pobliżu „głowy żółwia”. Odbarwienie jest wynikiem dziesiątek otworów hydrotermalnych na dnie morskim, które rozprowadzają bogate w siarkę pióropusze wulkaniczne. Siarka, bakterie siarkowe i pęcherzyki gazu sprawiają, że powierzchnia wody wydaje się mlecznobiała, dzięki czemu obszar ten zyskał przydomek „Mleczne Morze”. (Różni się to od zjawiska mlecznego morza związanego z bioluminescencją.) Kolorowa woda przyciąga turystów i fotografów, których nie odstrasza ostry zapach siarki.
Otwory wentylacyjne znajdują się na dnie morza od 5 do 30 metrów (16 i 98 stóp) pod powierzchnią, co czyni je stosunkowo dostępnymi do badań naukowych. Od lat naukowcy badają powierzchnię wody i przeprowadzają nurkowania techniczne, aby zobaczyć, co dzieje się poniżej. Otwory mogą być płytkie, ale nurkowania nie są łatwe. Woda w pobliżu otworów wentylacyjnych jest gorąca (u źródła około 100°C), kwaśna i obciążona metalami ciężkimi. Bąbelki zaburzają widoczność, a otwory wentylacyjne są głośne. Mimo to zebrane dane pomagają naukowcom dowiedzieć się, jak mogły ewoluować najwcześniejsze formy życia na Ziemi i jak współczesne ekosystemy morskie radzą sobie ze zmianami.
Zmiany na wyspie nie ograniczają się do erupcji. W 2016 roku Tajwan został wstrząśnięty trzęsieniem ziemi o sile 5,8 stopnia, a kilka tygodni później uderzył tajfun kategorii 5 Nepartak. Uderzenie jeden-dwa spowodowało osunięcie się ziemi, a gruz zablokował wiele otworów hydrotermalnych. Badania pokazują, że pomimo szybkiej zmiany składu chemicznego i kwasowości wody, gatunki żyjące w pobliżu otworów wentylacyjnych poradziły sobie.
W listopadzie 2021 r. widzowie byli świadkami unoszącego się w powietrze pióropusza gazu ze szczelin w skale wulkanicznej w pobliżu „głowy żółwia”. Według lokalnych doniesień prasowych, pióropusz mógł być pobudzony przez trzęsienia ziemi lub spadające skały, które poszerzyły szczeliny, przez które gaz ucieka.
Zdjęcie powyżej przedstawia widok z punktu widokowego na wyspie, obecnie otwartego dla dozwolonych gości. Na wyspie mieszkało kiedyś 750 osób, ale pod koniec lat 70. wszyscy się przeprowadzili. W latach 1977-2000 na wyspie znajdowała się baza wojskowa. Dziś odwiedzający mogą pływać po „Mlecznym Morzu”, obserwować stada delfinów i odkrywać nieobjęte ograniczeniami części wyspy.
Obrazy NASA Earth Observatory wykonane przez Lauren Dauphin, wykorzystujące dane Landsat z US Geological Survey. Zdjęcie „_DSC8877” autorstwa Kimi Kao jest na licencji CC BY-NC-ND 2.0. Opowieść Kathryn Hansen.
Zobacz również nasze szczegółowe prognozy:
