Zakurzone lodowce na Islandii
Wichury unosiły piasek i kurz z ziemi na czapę lodową Vatnajökull.
Czapa lodowa Vatnajökull pokrywa około 8 procent Islandii na rozległym obszarze bieli. Ale w lipcu 2022 ta biała czapka nagle poplamiła się szarością i brązem. Sposób, w jaki ten kolor się tam dostał, nie jest taki, jakiego można by się spodziewać na wilgotnej, lodowatej wyspie.
Zmiana jest widoczna na powyższej parze zdjęć, zarejestrowanych przez spektroradiometr obrazowania średniej rozdzielczości (MODIS) na satelicie Terra NASA. 2 lipca 2022 r. (po lewej) pokrywa lodowa była ogólnie biała. Jedenaście dni później powierzchnie Tungnaárjökull i pobliskich lodowców pociemniały.
Bez nowych opadów śniegu kolor utrzymywał się przez cały miesiąc. Operational Land Imager (OLI) na Landsat 8 uzyskał szczegółowy widok (poniżej) 24 lipca.
Popiół z erupcji wulkanicznych okresowo ciemniał w Vatnajökull w przeszłości. Ale w lipcu 2022 roku na islandzkich wulkanach panowała cisza. Zamiast tego wichury prawdopodobnie uniosły piasek i pył mineralny z ziemi na pokrywę lodową. Naukowcy oszacowali, że każdego roku na islandzkich lodowcach osadza się około 4,5 miliona ton pyłu.
Klimat Islandii nie jest gorący ani suchy, ale wciąż może być zakurzonym miejscem. Średnio w kraju odbywa się 135 „dni kurzu”, w których co najmniej jedna stacja pogodowa na wyspie wykrywa kurz. Wiele z nich pochodzi z silnie zerodowanych obszarów na frontach lodowców, ale także z piaszczystych pustyń. Razem te zakurzone powierzchnie pokrywają prawie jedną czwartą powierzchni kraju.
Obfity pył i częste silne wiatry powodują co roku kilka znaczących burz piaskowych. Niektóre cząstki unoszą się aż do Grenlandii i jej pokrywy lodowej. Większość z nich pozostaje lokalna na Islandii. Cienkie warstwy pyłu mogą zmniejszyć ilość światła, które pokrywa lodowa odbija z powrotem w kosmos, prowadząc do kaskady efektów, w tym topnienia. W przeciwieństwie do tego, grubsze warstwy popiołu mogą faktycznie izolować lód przed topnieniem.
Ogólnie rzecz biorąc, Vatnajökull traci lód, zmniejszając swoją objętość o około 15 procent w ciągu ostatniego stulecia. Ale na prawie 8 000 kilometrów kwadratowych (3 000 mil kwadratowych) jest to nadal największa pokrywa lodowa w kraju.
Obrazy NASA Earth Observatory wykonane przez Joshuę Stevensa, z wykorzystaniem danych Landsat z US Geological Survey oraz danych MODIS z NASA EOSDIS LANCE i GIBS/Worldview. Historia Kathryn Hansen.
Zobacz również nasze szczegółowe prognozy:
