Zimne i gorące jezioro Yellowstone
Styczeń jest zazwyczaj najzimniejszym i najbardziej śnieżnym miesiącem w roku dla jeziora Yellowstone, które jest zarówno największym jeziorem w Parku Narodowym Yellowstone, jak i największym jeziorem wysoko położonym w Ameryce Północnej. Zimna pogoda zwykle pokrywa jezioro lodem do grudnia, a grubość lodu waha się od kilku cali do kilku stóp.
W styczniu śnieg naprawdę zaczyna się piętrzyć. Według danych opracowanych przez Western Regional Climate Center, do końca miesiąca jezioro pokrywa średnio 30 cali (76 centymetrów) śniegu. Kolejne miesiące przynoszą jeszcze więcej śniegu, a do marca na jeziorze gromadzi się średnio 41 cali lodu.
Kiedy astronauta na pokładzie Międzynarodowej Stacji Kosmicznej zrobił to zdjęcie 26 stycznia 2022 r., jezioro zdobiła gruba warstwa śniegu. Ale głęboko pod nim w niektórych obszarach czaiły się znacznie cieplejsze warunki. Szereg podwodnych gorących źródeł, kominów hydrotermalnych, kraterów po eksplozji pary i krzemionkowych iglic rozsianych jest po dnie jeziora. Jeden z kominów hydrotermalnych, na wschód od wyspy Stevenson i 125 metrów pod powierzchnią jeziora, uwalnia wodę o niezwykłej temperaturze 174°C, co czyni ją najgorętszą wiosną w Parku Narodowym Yellowstone.
„To jest znacznie cieplejsze niż jakiekolwiek gorące źródło powierzchniowe w Yellowstone, ponieważ ciężar wody z jeziora działa jak pokrywa szybkowaru i pozwala na osiągnięcie temperatur wyższych niż wrzenie. Są to najgorętsze kominy hydrotermalne mierzone w jeziorze na całym świecie” – wyjaśnił US Geological Survey w artykule o różnorodności gorących źródeł na dnie jeziora.
Koncentracja cech hydrotermalnych w jeziorze Yellowstone nie jest przypadkowa. Są pozostałościami po katastrofalnej erupcji wulkanu około 640 000 lat temu, która stworzyła kalderę Yellowstone, w której znajduje się jezioro. Mniejsza erupcja, która miała miejsce około 130 000 lat, stworzyła zatokę w kształcie gałki, znaną jako West Thumb.
Zdjęcie astronauty ISS066-E-131711 zostało wykonane 26 stycznia 2022 r. aparatem cyfrowym Nikon D5 o ogniskowej 200 milimetrów. Jest dostarczany przez ISS Crew Earth Observations Facility oraz Earth Science and Remote Sensing Unit, Johnson Space Center. Zdjęcie wykonał członek załogi Ekspedycji 66. Obraz został przycięty i ulepszony w celu poprawy kontrastu, a artefakty obiektywu zostały usunięte. Program Międzynarodowej Stacji Kosmicznej wspiera laboratorium w ramach ISS National Lab, aby pomóc astronautom w robieniu zdjęć Ziemi, które będą miały największą wartość dla naukowców i opinii publicznej, oraz w udostępnianiu tych zdjęć bezpłatnie w Internecie. Dodatkowe zdjęcia wykonane przez astronautów i kosmonautów można obejrzeć na portalu NASA/JSC Gateway to Astronaut Photography of Earth. Podpis Adama Voilanda.
Zobacz również nasze szczegółowe prognozy:
